Gençlik Merkezi Yöneticilerinin İnovasyon Yeterlilikleri: Çalışan Algılarına Dayalı Bir Değerlendirme
DOI:
https://doi.org/10.5281/zenodo.16630044%20Anahtar Kelimeler:
Gençlik Merkezi, İnovasyon Yeterliliği, Yönetim, Liderlik, Değişim, Gençlik LideriÖzet
Bu araştırmanın amacı, gençlik merkezlerinde görev yapan yöneticilerin inovasyon yeterliliklerine ilişkin algı düzeylerini incelemek ve bu algıların demografik özellikler ile mesleki pozisyonlara göre nasıl farklılaştığını ortaya koymaktır. Nicel araştırma yöntemlerinden tarama modeli kullanılarak yürütülen çalışmanın, örneklemini, 2016 yılı itibarıyla Türkiye genelinde faaliyet gösteren 220 Gençlik Merkezinde görev yapan ve gönüllülük esasına göre çalışmaya katılan 1.089 kişi oluşturmuştur. Araştırmada veri toplama aracı olarak Eraslan (2015) tarafından geliştirilen “İnovasyon Yeterliliği Ölçeği” kullanılmıştır. Elde edilen bulgulara göre, cinsiyet ve medeni durum değişkenlerine göre inovasyon yeterliliği algılarında anlamlı bir farklılık saptanmamıştır. Buna karşın yaş, eğitim düzeyi ve meslek gibi değişkenlerin inovasyon yeterliliği puanlarında istatistiksel olarak anlamlı farklılıklar ortaya koyduğu belirlenmiştir. Özellikle lisans ve lisansüstü eğitim düzeyine sahip bireylerin, gençlik merkezi yöneticilerini daha inovatif değerlendirdikleri; gençlik liderleri ve spor uzmanı gibi yöneticilerle daha yakın çalışan grupların ise değişime açıklık ve yenilikçilik düzeylerini daha yüksek algıladıkları görülmüştür. Ayrıca değişim hassasiyeti alt boyutunda da benzer biçimde çeşitli demografik faktörlere göre farklar tespit edilmiştir. Araştırmanın bulguları, inovasyon yeterliliği algısının yalnızca bireysel değil, aynı zamanda örgütsel konum ve işlevsel rol bağlamında şekillendiğini göstermektedir. Elde edilen sonuçların, gençlik hizmetlerinde yönetsel gelişim politikalarının oluşturulmasında dikkate alınması önerilmektedir.
Referanslar
Ağaoğlu, E., Altınkurt, Y., Yılmaz, K., & Karaköse, T. (2012). Okul yöneticilerinin yeterliklerine ilişkin okul yöneticilerinin ve öğretmenlerin görüşleri (Kütahya ili). Eğitim ve Bilim, 37(164), 159–175.
Akyol, C., & Akkaşoğlu, S. (2020). Gençlerin boş zamanlarında rekreasyon faaliyetlerine katılım engelleri üzerine bir araştırma (A research on the obstacles for participations in recreation activities of youth in leisure time). Journal of Tourism & Gastronomy Studies, 8(3), 2072-2089.
Alsos, G. A., Hytti, U., & Ljunggren, E. (2016). Gender and innovation–an introduction. In Research handbook on gender and innovation (pp. 3-16). Edward Elgar Publishing.
Argon, T., & Zafer, D. (2009). İlköğretim Okulu Yöneticilerinin İletişim Sürecinde Yaşadıkları Problemler. Sakarya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, (18), 99-123..
Atasoy, F. S. (2024). Spor hizmeti veren kamu kurum ve kuruluşlarında görevli yöneticilerin kişilik özellikleri, temel motivasyon kaynakları ve yenilikçi davranışları. Yayınlanmamış Yüksek lisans tezi, Lisansüstü Eğitim Enstitüsü, Ondokuz Mayıs Üniversitesi, Samsun.
Bälter, K., Johansson, J., Karvonen Sheikh, S., & Eriksson, C. (2023). Making leisure time meaningful for adolescents: an interview study from Sweden. International Journal of Qualitative Studies on Health and Well-being, 18(1), 2286664.
Binnewies, C., Ohly, S., & Sonnentag, S. (2007). Taking personal initiative and communicating about ideas: What is important for the creative process and for idea creativity?. European Journal of Work and Organizational Psychology, 16(4), 432-455.
Birkinshaw, J., Hamel, G., & Mol, M. J. (2008). Management innovation. Academy of management Review, 33(4), 825-845.
Büyüköztürk, Ş. (2002). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı: İstatistik, araştırma deseni, SPSS uygulamaları ve yorum. Pegem Yayınları.
Caldwell, L. L., & Witt, P. A. (2011). Leisure, recreation, and play from a developmental context. New directions for youth development, 2011(130), 13-27.
Cinar, E., Simms, C., & Trott, P. (2023). Collaborative public sector innovation: An analysis of Italy, Japan, and Turkey. Governance, 36(2), 379-400.
Crossan, M. M., & Apaydin, M. (2010). A multi‐dimensional framework of organizational innovation: A systematic review of the literature. Journal of management studies, 47(6), 1154-1191.
Çelik, G. (2021). Okul yöneticilerinin liderlik tarzları ile yenilikçilik ve risk alma davranışları arasındaki ilişkinin incelenmesi. Recep Tayyip Erdoğan Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 1(1), 29-41.
Damanpour, F., & Aravind, D. (2012). Managerial innovation: Conceptions, processes and antecedents. Management and organization review, 8(2), 423-454.
Damanpour, F., & Schneider, M. (2009). Characteristics of innovation and innovation adoption in public organizations: Assessing the role of managers. Journal of public administration research and theory, 19(3), 495-522
DeVellis, R. F., & Thorpe, C. T. (2021). Scale development: Theory and applications. Sage publications.
Díaz-García, C., González-Moreno, A., & Jose Sáez-Martínez, F. (2013). Gender diversity within R&D teams: Its impact on radicalness of innovation. Innovation, 15(2), 149-160.
DiTomaso, N., & Farris, G. F. (1992). Diversity in the high-tech workplace: diversity and performance in R&D. IEEE Spectrum, 29(6), 21-24.
Er, E. (2013). İlköğretim okulu öğretmenlerinin algılarına göre okulun değişime açıklığı ile değişim kapasitesi arasındaki ilişkinin incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Eraslan, F. (2014). Ortaöğretim okul yöneticilerinin inovasyon yeterlilikleri. Yüksek Lisans Tezi, Sakarya Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü
Ford, C. M., & Gioia, D. A. (2000). Factors influencing creativity in the domain of managerial decision making. Journal of management, 26(4), 705-732.
Fox, R. L., & Schuhmann, R. A. (1999). Gender and local government: A comparison of women and men city managers. Public Administration Review, 231-242.
GHGM, (2025). Gençlik Hizmetleri Genel Müdürlüğü. Hakkımızda. https://genclikhizmetleri.gov.tr/hakkimizda/ Erişim Tarihi: 22.03.2025.
GMYa (2025), Gençlik Merkezleri Yönetmeliği, Madde 5-7. https://genclikhizmetleri.gov.tr/wp-content/uploads/mevduat/genclik-merkezleri-yonetmeligi.pdf
GMYb (2025), Gençlik Merkezleri Yönetmeliği, Madde 13. https://genclikhizmetleri.gov.tr/wp-content/uploads/mevduat/genclik-merkezleri-yonetmeligi.pdf
Godin, B.(2008).Innovation: A History of a Category. Montreal: INRS.
Gökçe, F. (2004). Okulda değişmenin yönetimi. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 17(2), 211–226.
GSB, (2025). T.C. Gençlik ve Spor Bakanlığı. Tarihçe. https://gsb.gov.tr/tr/sayfa/3164-tarihce Erişim Tarihi: 22.03.2025.
Hobfoll, S. E. (2001). The influence of culture, community, and the nested‐self in the stress process: Advancing conservation of resources theory. Applied psychology, 50(3), 337-421.
Janssen, O., Van de Vliert, E., & West, M. (2004). The bright and dark sides of individual and group innovation: A special issue introduction. Journal of organizational behavior, 25(2), 129-145.
Judge, T. A., & Bono, J. E. (2001). Relationship of core self-evaluations traits—self-esteem, generalized self-efficacy, locus of control, and emotional stability—with job satisfaction and job performance: A meta-analysis. Journal of applied Psychology, 86(1), 80.
Karasar, N. (2009). Bilimsel arastirma yontemi: Kavramlar-ilkeler-teknikler. Ankara: Nobel Yayin Dağitim.
Katman, H. A. (2010). Okul yöneticilerinin empatik eğilimlerinin incelenmesi: Isparta il merkezi örneği. Yüksek Lisans Tezi, Süleyman Demirel Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü,
Knol, J., & Van Linge, R. (2009). Innovative behaviour: The effect of structural and psychological empowerment on nurses. Journal of advanced nursing, 65(2), 359-370.
Kör, B., Wakkee, I., & van der Sijde, P. (2021). How to promote managers’ innovative behavior at work: Individual factors and perceptions. Technovation, 99, 102127.
Ng, T. W., & Feldman, D. C. (2010). The relationships of age with job attitudes: A meta‐analysis. Personnel psychology, 63(3), 677-718.
Ng, T. W., & Feldman, D. C. (2013). Age and innovation‐related behavior: The joint moderating effects of supervisor undermining and proactive personality. Journal of organizational behavior, 34(5), 583-606.
Nunnally, J., & Bernstein, I. (1994). Psychometric Theory 3rd edition (MacGraw-Hill, New York).
SBB, (2025). T.C. Cumhurbaşkanlığı Strateji ve Bütçe Başkanlığı. On İkinci Kalkınma Planı (2024–2028). Ankara: Strateji ve Bütçe Başkanlığı. https://www.sbb.gov.tr/kalkinma-planlari/ Erişim Tarihi: 22.03.2025.
Shin, S. J., & Zhou, J. (2003). Transformational leadership, conservation, and creativity: Evidence from Korea. Academy of management Journal, 46(6), 703-714.
Subramaniam, M., & Youndt, M. A. (2005). The influence of intellectual capital on the types of innovative capabilities. Academy of Management journal, 48(3), 450-463.
Tavşancıl, E. (2010). Tutumların ölçülmesi ve SPSS ile veri analizi. Nobel Akademik Yayıncılık.
Top, M. Z. (2011). İlköğretim okul yöneticilerinin yenilik yönetimine ilişkin tutumlarının incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Tüysüz, H. (2019). Eğitim yöneticilerinin örgütsel destek algısı, örgütsel hafıza ve yenilikçi iş davranışları arasındaki ilişkinin incelenmesi. Doktora Tezi. Sosyal Bilimler Enstitüsü, Marmara Üniversitesi, İstanbul.
Utepova, A., Aubakirova, S., & Kadyraliyeva, A. (2024). Improving youth well-being and social integration: the role of leisure in organized public spaces in Kazakhstan. Retos: nuevas tendencias en educación física, deporte y recreación, (59), 335-348.
Walker, G., Kleiber, D., & Mannell, R. (2019). A social psychology of leisure. Sagamore Publishing, LLC.
Wang, P., & Rode, J. C. (2010). Transformational leadership and follower creativity: The moderating effects of identification with leader and organizational climate. Human relations, 63(8), 1105-1128.
Witt, P. A., & Caldwell, L. L. (2018). Youth development: Principles and practices in out-of-school time settings. Sagamore-Venture. 1807 North Federal Drive, Urbana, IL 61801.
Yıldız, K. (2012). Yöneticilerin değişimi yönetme yeterlikleri. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 12(2), 177–198.
Yılmaz, R. ve Beşkaya, Y. M. (2018). Eğitim yöneticilerinin yaşam boyu öğrenme eğilimleri ile bireysel yenilikçilik düzeylerinin incelenmesi. Ankara University Journal of Faculty of Educational Sciences (JFES), 51(1), 159-181.
Yukl, G. (2012). Effective leadership behavior: What we know and what questions need more attention. Academy of Management perspectives, 26(4), 66-85.
Ek Dosyalar
Yayınlanmış
Nasıl Atıf Yapılır
Sayı
Bölüm
Lisans
Telif Hakkı (c) 2025 Cengiz ÖZENCİ, İrfan ÇAĞLAR
Bu çalışma Creative Commons Attribution 4.0 International License ile lisanslanmıştır.
